Het is de enige vraag die ik regelmatig krijg waar ik echt geen antwoord op kan geven: hoe moet ik omgaan met mijn slaapproblemen / de slaapproblemen van mijn kind? Ik heb de nodige suggesties, maar die hebben meer te maken met je leven aanpassen aan je slapen, dan het slapen zelf te veranderen.
Ik zit er zelf al jaren mee en ik heb mijn leven zo ingericht dat ik om kan gaan met mijn gebrek aan slaap. Het idee is dat mijn wekker om 9.00u afgaat, ik om 10.00u (in bed, met Netflix) ontbijt en ik om 11.00u ga werken. Op woensdag, zaterdag en zondag lig ik plat. Ik zeg altijd dat ik het zo doe, omdat dat werkt voor mij. Maar steeds vaker lukt me dit zelfs niet meer. Om maar een voorbeeld te geven: het is nu 13.40u en ik typ deze blog in bed. Ik ben moe, mijn hoofd is vol en het lukt me gewoon allemaal niet. Tegelijkertijd weet ik dat slecht slapen slecht is voor je algemene gezondheid (denk aan gewichtstoename, een verkorte levensverwachting etc.). Daarbij wil ik op een gegeven moment toch ook wel graag een gezinnetje. En kinderen houden echt geen rekening met opstaan om 11.00u!
Hulp
Deze week sprak ik één van de belangrijkste specialisten op het gebied van ADHD bij volwassenen: Sandra Kooij. Zij zei dat ze mij kan helpen. Ze is namelijk ook heel veel bezig met slaapproblemen bij ADHD, juist omdat het zoveel invloed heeft op je hele leven en gezondheid. Wanneer iemand zegt dat ze me kan helpen, dan schiet ik altijd meteen in de verdediging. Ik heb al zóveel tips gekregen, naar zóveel webinars geluisterd en hier zóveel over gelezen, maar nooit heeft ook maar iets geholpen.
Er wordt nooit gekeken naar de combinatie van een verlate melatonineaanmaak (wat bij ADHD en Tourette veel voorkomt) en angsten. Je kan mij van alles aanraden, maar ‘s avonds ben ik niet meer voor rede vatbaar. Ik doe het gewoon niet. Ontspanningsoefeningen, mindfulness, noem maar op: de angst overheerst. Een tijdje geleden ben ik begonnen met mezelf te belonen voor het naar bed gaan (met chocolademousse!) en dat werkt wel iets, maar is niet echt structureel.
Vroeg opstaan
Na dit alles uitgelegd te hebben zei Sandra nog steeds dat ze me kon helpen. De vraag was dus of ik dat wilde. Tja… Aan de ene kant wel, maar ik heb het eindelijk een beetje geaccepteerd en geniet van mijn lange, rustige avonden. Het idee van vroeg moeten opstaan vliegt me echt naar de keel. Dat gevoel klopt ook weer niet helemaal, want mijn associatie met vroeg opstaan nu is natuurlijk heel anders dan hoe ik me zou voelen na die behandeling. En ook: ik heb nooit een echte behandeling gehad, alleen veel goedbedoelde tips en mijn eigen wilskracht.
Je merkt al dat ik nog heel erg aan het twijfelen ben. Ik denk dat ik het wel ga doen, maar ik wil eerst weten wat het precies inhoudt. En dan zal ik het waarschijnlijk nog met tegenzin doen, maar dat mag ?