Heb je ooit wel eens in een week een wetenschappelijk symposium georganiseerd? Nee? Dat lijkt me ook wel zo gezond. Maar, dat is nou precies wat ik vorige week wél gedaan heb (samen met anderen, uiteraard)! Want soms moet het even, en dan maak ik maar al te graag gebruik van mijn adrenaline.
Een paar weken geleden bleek dat het symposium rond het uitkomen van het Handboek Gilles de la Tourette niet doorging. Het was groots opgezet, maar er waren te weinig inschrijvingen. Omdat we toch graag wat wilden doen, moesten we ineens snel schakelen.
Als het snel moet
Een locatie, lezingen, een inschrijfformulier, kosten, korting voor donateurs van de Tourette Stichting, maar ook een informatietafel, bloemen, muziek en naambadges: het moest allemaal geregeld worden. En we wilden gisteren (29 april) live gaan. Stiekem vind ik dat héérlijk. Want dan moet alles ineens op het tempo waarin mijn hoofd altijd gaat. Dan moet iedereen mij ineens bijhouden, i.p.v. dat ik langzamer moet voor anderen! Hyperfocus aan en gáán!
Adrenaline
Ik doe het dan ook wel expres hoor, de vaart erachter zetten en een hyperfocus oproepen. Die adrenaline zorgt er dan voor dat je nergens anders aan hoeft te denken en dat je even heerlijk tempo kan maken. Hoe je dat doet? Door je lichaam te volgen. Dus niet meer heel strak je planning volgen, maar doen wat je lichaam aangeeft. Je niet meer aanpassen aan ‘hoe het hoort’ maar doen wat je lichaam wil. Even helemaal los, dus! Dan voelt het alsof je over de adrenaline surft en ben je nog productief ook. Heerlijk!
Er gaat altijd wel iets mis
Natuurlijk gaat er ook wel eens iets mis als je iets op zo’n hoog tempo doet. Maar, zeg eens eerlijk, is dat niet ook het geval als je het op een normaal tempo doet? Sinds een paar jaar heb ik de instelling ‘er gaat gegarandeerd iets mis en dat is niet erg, dat lossen we dan wel op’. Want dat gebeurt toch! Die stress van ‘stel je voor dat er iets misgaat’ is negatieve stress, terwijl de adrenaline van ‘we gaan het doen!’ positieve adrenaline is. Dan heb ik veel liever dat laatste! En met een beetje creatief denken los je later je foutjes wel weer op ?
Uiteraard leidt dit alles naar een middagsymposium, waarop ik samen met Annet Heijerman ook een lezing mag houden. Klik hier voor meer informatie en wie weet zie ik je op 7 juni!