Waar ik ook heen ga, hoe lang ik ook ga: wanneer ik op reis ga speelt mijn dwang op. En niet zo’n beetje ook. Ben ik iets vergeten? Stel dat iemand iets steelt? Wat als dit, wat als dat? En ga zo maar door. Gelukkig ben ik inmiddels redelijk ‘bereisd’, waardoor ik ook best wat trucjes heb gevonden om mijn dwang te kalmeren. Helemaal weg zal het nooit gaan, maar minder kan het zeker worden!
De basisregel
Paspoort + portemonnee + mobiel = alles wat ik nodig heb. Deze basisregel is redelijk bekend, simpelweg omdat het waar is! Elke keer als ik denk ‘ja maar wat als ik [vul maar in] vergeet?!’, stel ik mezelf deze vraag: “kan ik dit op reis ook kopen?”. Het antwoord is bijna altijd ‘ja’. En zo niet, dan vraag ik mezelf of ik ook zonder kan. Probeer het maar eens uit: noem iets op wat je meeneemt op reis en vraag jezelf af of je het op reis kan kopen en zo niet, of je zonder kan. Het enige wat daar misschien nog buiten valt zijn medicijnen. Maar zelfs die kan je op de meeste plekken gewoon kopen! Zo heb ik ooit antipsychotica gekocht in Oeganda en de pil op Schiphol. Geen probleem!
De reis plannen
Ik ben altijd bang dat ik de trein of het vliegtuig mis, of dat ik iets niet kan vinden. Ik heb het richtingsgevoel van een kip zonder kop, dus het gebeurt me regelmatig dat er iets mis gaat. Hoe ik daarmee omga? Zo:
- Ik zoek van te voren, thuis, tot in detail alles uit. Dat ik echt zeker weet dat ik alles goed heb voorbereid. En dan volg ik dat plan. Onderweg ga ik dus niet meer nadenken of het klopt: ik hou me aan het plan. Mocht er iets veranderen onderweg (vertraging bijvoorbeeld), dan pak ik een paar minuten om mijn plan aan te passen en volg ik het daarna weer blind.
- Als je dat moeilijk vindt kan je er ook voor kiezen om iemand anders te vertrouwen. Deze is niet gemakkelijk, want dan geef je de controle uit handen. Maar als je iemand die je vertrouwt het plan laat maken, dan heb je zelf in ieder geval geen twijfels meer.
Op reis
Eenmaal op reis zijn er ook véél dingen die voor dwang kunnen zorgen. Zo ga ik daarmee om:
- Zorg dat je belangrijke spullen heel consequent op dezelfde plek blijft doen. Ook als dat een onhandige plek is. Zo heb ik vorige week mijn mobiel in een plastic zakje gedaan, bij mijn eten, toen ik overstapte van de ene naar de andere trein. Handig? Nee. Maar toen ik dat eenmaal had gedaan, ben ik dat wel blijven doen. Dat is de eerste herinnering die je onthoudt, en dus ook de eerste plaats waar je blijft zoeken!
- Zorg dat je je belangrijkste spullen altijd tegen je aan voelt. Een mobiel die in je broekzak zit, voel je altijd. Wanneer je even schrikt en bang bent dat je je mobiel kwijt bent, voel je dus binnen één seconde dat je hem nog hebt. Wat ook gemakkelijk is, is om een keycord om te doen met je belangrijkste spullen. Zo had ik tijdens de Olympische Spelen in Londen mijn kaartje, mobiel en fototoestel aan mijn keycord hangen. Ik hoefde alleen maar naar beneden te kijken om mezelf ervan te overtuigen dat ik alles nog had!
- Voor de grotere spullen: zorg dat je ze in één armbeweging aan kunt raken, of in één oogopslag kunt zien. Een koffer in de trein, bijvoorbeeld, die kan je niet altijd bij je houden. Maar je kan hem wel zó neerleggen dat je hem altijd kan zien.
- Check ook altijd voordat je je zitplaats verlaat! En herinner jezelf eraan dat je dat hebt gedaan. Maak gebruik van je checkdwang, maar houdt het wel binnen de perken.
Structuur
Blijf, als een soort van mantra, tegen jezelf herhalen: Paspoort + portemonnee + mobiel = alles wat ik nodig heb. Vooral wanneer je bang bent dat je iets vergeten bent. Jas vergeten? Ik gebruik een vest of koop een nieuwe. Zonnebrand vergeten? Dat hebben ze op reis ook. Boek vergeten? Lees een ander.
Uiteindelijk komt het altijd uit op plannen en structuur. Hoe meer je je vasthoudt aan een vaste structuur, hoe meer je jezelf kan vertrouwen. En hoe gemakkelijker het wordt om om te gaan met je dwang en angsten. Ze gaan niet weg, maar ze blijven wel binnen de perken. Wil je nog meer structuur aanbrengen in je leven? Klik hier!