“Even lekker ontspannen. Een film op Netflix is fijn, dan voel ik me vast beter. Welke zal ik kiezen? Eens kijken. Jeetje wat zijn dat veel titels! Oeh, The Confession Tapes, dat is lekker spannend én waargebeurd! Oh wacht, dat is geen film. En heb ik die eigenlijk al eens gezien? Of is dit een nieuw seizoen? Nou goed, maakt niet uit, ik ging een film kijken. Even verder scrollen. She’s The Man, dat is een leuke film. Of nou ja, dat zeggen mijn vriendinnen altijd, dat zij daarbij zo lekker kunnen ontspannen. Ik vind het maar een rare film, super duidelijk toch, dat zij haar broer niet is! Misschien heb ik het wel verkeerd onthouden, hebben mijn vriendinnen gelijk. Als ik hem nu kijk, dan weet ik het zeker. Maar wat als ik zelf gelijk heb? Dan ben ik weer sacherijnig en dat was nou juist niet de bedoeling.
Even scrollen maar weer. The Blind Side, ook mooi. Die heb ik al ooit gezien, dus ik weet hoe die gaat. Maar zal hij me dan nog steeds wel zo boeien? Raak ik dan niet afgeleid? Dat wil ik juist niet: even lekker in de wereld van de film zitten, in plaats van de echte wereld. Toch maar even doorkijken. Oh ja, A Cinderella Story staat tegenwoordig op Netflix! Dat is echt één van mijn meest favoriete films ooit, die heb ik 100x gekeken toen ik voor het eerst depressief was. Daar voel ik me altijd beter door! Maar wacht, dat plaatje wat er nu bij staat is van die vervelende scene, die kijk ik liever niet. Ik weet wel dat het goed afloopt, maar ik heb geen zin om weer door die scene heen te moeten. Toch maar weer even door.
Lion is ook zo’n mooie film. Doet me denken aan mijn kinderen in Oeganda omdat het voor een deel over straatkinderen gaat. Wat mis ik hen toch ontzettend! De eerste keer dat ik deze film zag was in de bioscoop, op dat eerste schooldag van één van ‘mijn’ kinderen, Juliet. Toen moest ik zo huilen omdat ik het zo mooi vond. Maar de film breekt ook je hart, misschien maar beter niet doen. Oh! Daarnaast staat Murder to Mercy: The Cyntoia Brown Story! Die wil ik al zo lang zien! Is dat wel een film? Ja, gelukkig wel, geen serie. Best jammer eigenlijk, hadden ze best een serie van kunnen maken. Zal ik die dan kijken? Ze zit wel heel lang onschuldig in de gevangenis, dat is mijn grootste nachtmerrie. Misschien een andere keer, als ik me niet zo rot voel.
De vorige keer dat ik me zo voelde werkte de film After heel goed. Dat is zo’n mooie film! Zou die nog steeds zo mooi zijn als ik hem nog een keer kijk? Die ene scene vond ik vervelend, die zit er nog steeds in natuurlijk. Misschien verpest ik mijn herinneringen aan de film wel als ik hem nog een keer kijk en me dan alleen nog maar die vervelende scene herinner. Call Me By Your Name was ook zo prachtig, daar kan eigenlijk niks mis bij gaan. Alleen het einde is verdrietig, maar huilen kan geen kwaad. Die maar kijken dan. Wat?! Is die twee uur en elf minuten lang? Zoveel tijd heb ik niet!
Hoeveel tijd heb ik eigenlijk? Shit, nog maar een uur! Hoe lang heb ik wel niet door die lijst gescrold? Misschien maar gewoon weer een stukje verder kijken van Grey’s Anatomy. En hopen dat het een leuke episode is.”