Wie mij al langer kent, weet dat ik een paar jaar geleden redelijk wat ben aangekomen. Ik heb daar toen ook opmerkingen over gekregen, vooral in de naam van ‘bezorgdheid’. Want dik zijn is automatisch ook ongezond, toch? Nou, dat blijkt toch wat genuanceerder te liggen. In die tijd dat ik aangekomen ben, ben ik namelijk óók drie keer per week gaan sporten én gezond gaan eten. Dat was dan ook mijn reactie wanneer ik een opmerking kreeg: “ik sport drie keer in de week, eet gezond en snoep bijna nooit, wat wil je dat ik doe?!” Waarom ben ik dan toch aangekomen? Heel simpel: antidepressiva. De pillen die mij blij maken, maken mij ook dik. Nu kan ik een super gefrustreerde blog gaan schrijven over irritante opmerkingen. Maar, ik kan het ook anders aanpakken. Laten we eens kijken naar wat de impact van aandoeningen op je gewicht kan zijn.
Genetica
Genen hebben een grote invloed op onze lichaamsvorm. Hoe groot die invloed precies is, dat kon ik zo snel niet vinden. Tijdens het Googelen kwam ik meteen heel veel websites tegen die iets zeiden in de trant van ‘genen hebben een grote impact, maar dat is geen excuus om dik te zijn!’. En dat is misschien waar, maar het is soms wel een verklaring. Dat is belangrijk om te onthouden!
Luisteren naar je lichaam
Als je kunt luisteren naar je lichaam, dan weet je wanneer je hoeveel eten nodig hebt. Wanneer je het beste kan sporten en je voelt het wanneer iets goed, of juist niet goed, voor je is. Maar werkt dat zo wel bij iedereen? Mijn lichaam vertelt mij namelijk regelmatig dat ik meer chocola moet eten. Maar ook dat ik helemaal niets moet eten! Mijn lichaam doet vaak pijn en vindt sporten nooit leuk, zelfs niet na afloop.
Het gevoel dat je vol zit, dat herken ik ook niet. Of pas te laat. Dit heeft deels te maken met dat veel kinderen van jongs af aan leren dat ze hun bord leeg moeten eten. Bij mij komt daar nog eens bovenop dat ik van mijn elfde tot mijn dertiende medicatie heb gehad die ervoor zorgde dat ik geen hongergevoel ervoer. Nog steeds eet ik alles op wat binnen mijn bereik ligt. Honger of niet. Luisteren naar je lichaam is een privilege, niet iedereen kan dat zomaar met een goede uitkomst.
Aandoeningen en stress
Aandoeningen kunnen een enorme impact op gewicht hebben. Zeker wanneer er ook stress bij komt kijken. Van stress kom je aan, hoe je het ook went of keert. Maar van stress ga je ook extra snoepen, of juist helemaal niets meer eten. Door angsten kan ik al een tijd niet meer sporten, omdat ik dan meteen in de stress schiet. Daar kan ik dagen last van hebben. Door minder te sporten heb ik minder uithoudingsvermogen, waardoor ik me schuldig of slecht ga voelen en weer meer stress heb. Als mijn lichaam pijn doet, of moe is, dan is de drempel om te sporten ook hoger. Hetzelfde geldt voor koken: dat levert me nu zoveel stress op, dat ik bijna niet gezond kán eten. Want snelle maaltijden zijn vaak de meest ongezonde. Toch is iets eten nog altijd beter dan niets eten.
Zo zijn er nog meer aspecten aan het hebben van depressies, angsten, Tourette of ADHD die ervoor zorgen dat ik een hoger gewicht heb. Om die aandoeningen een beetje onder controle te houden, neem ik antidepressiva. Maar ja.. daar kom ik dan ook weer van aan! Zo is het een constante vicieuze cirkel die eigenlijk niet te doorbreken is.
Acceptatie
Voor mij is het nu het belangrijkste dat mijn lichaam en mijn gewicht me niet nóg meer stress opleveren. Van stress kom je aan, dus dat zou ook nog eens averechts werken. Ik kan dus beter accepteren dat het nu even zo is, en dat het misschien ook wel gewoon zo blijft. Want ik ben liever blij, gelukkig én dik, dan geen van drieën.