Wanneer je lichaam je in de steek laat

Leestijd: 3 min

lichaam schilderenEen festival bezoeken, op een luchtbed slapen, vrienden meehelpen met verhuizen, het zijn allemaal dingen die mijn lichaam niet zo 1, 2, 3 aankan. Ik moet altijd plannen, en altijd plannen aanpassen zodat ik toch nog iets kan doen. Dat resulteert dan bijvoorbeeld dat ik nooit naar een festival zou gaan: dat zou me zowel van te voren als na afloop een paar extra dagen kosten. Dat vind ik het niet waard. Met verhuizen moet ik altijd uitleggen dat ik graag meehelp, maar niet met sjouwen. Dat gaat gewoon niet. Keukenkastjes schoonmaken en ramen lappen gaat – tot bepaalde hoogte – vaak wel.

Schilderen

Ik ben het inmiddels wel gewend: mijn lichaam kan niet alles aan, ik heb sneller pijn en ik ben sneller moe. Daar heb ik mijn leven naar ingericht en dat vind ik prima. Maar soms… Dan kan ik me er wel zo ontzettend kapot aan ergeren! Zo ben ik op dit moment mijn huis aan het schilderen en behangen. Weer eens iets anders, zeg maar. Leuk, heeft geen haast, stapje voor stapje krijgt elke muur een ander kleurtje. Maar om een gespikkelde muur te behangen moet je hem eerst goed schuren. Ik ging fanatiek aan de slag en had vervolgens anderhalve week heftige schouder- en hoofdpijn. Echt hoor, soms..!

Nu ben ik dus allemaal manieren aan het verzinnen hoe ik de twee andere muren die geschuurd moeten worden toch nog kan schuren. Ik ga voor twee kleine muren geen elektrisch schuurmachine kopen, dat weiger ik. Zondag zou misschien een vriendin langskomen, dus ik had het haar willen vragen. Maar door de storm ging dat niet door. En het was ook niet handig geweest want ik ben nog helemaal niet toe aan één van de muren.

Fantasie

Zo kan ik echt uren lang mijn fantasie laten gaan: hoe kan ik er nou voor zorgen dat mijn muren toch geschilderd en behangen worden, zónder dat mijn lichaam kapot gaat en ik te vaak om hulp moet vragen? Je zou zeggen, leen van iemand een schuurmachine. Maar dat is te makkelijk. En ik heb geen idee of het wel handig is om mij zo’n ding in mijn handen te geven. Misschien is er in het weekend wel iemand in de buurt die kan helpen.

Dat van die schuurmachine was een idee van mijn fysio, die mijn blogs leest. Dus misschien staat zij van de week wel ineens voor de deur met zo’n ding! Haha, misschien is het niet helemaal handig om mijn hersenspinsels zo allemaal online te zetten ?

Inmiddels voel ik me in ieder geval alweer een stuk beter! Het laatste stuk van deze blog zeg ik in mijn hoofd namelijk met een geniepig stemmetje. Dat slaat nergens op, maar dat creatief nadenken en mijn hersenspinsels laten gaan vind ik erg leuk! En dan ga ik nu maar weer aan de slag om, met beleid, stukje voor stukje, zelf mijn muren te schuren ?