Je kent inmiddels mijn ‘kledingkastmetafoor’: het hoofd van iemand met Tourette, AD(H)D of autisme ziet eruit als een grote berg kleren. Alles door elkaar, zonder structuur of logica. (Voor wie die nog niet kent: klik hier en download de video gratis!) Dan is het vast ook niet heel moeilijk om te begrijpen dat opruimen een drama is. Het is vaak heel overweldigend, je weet niet waar je moet beginnen, hebt geen idee hoe lang je nodig hebt, durft geen beslissingen te nemen en niks weg te gooien. Herkenbaar? Welkom in mijn slaapkamer:
Ik was dit al jaren zat, maar opruimen lukte. gewoon. niet. Ik wist niet waar ik moest beginnen en het was allemaal gewoon teveel. Totdat ik een techniek ontdekte die geweldig uitpakte!
De techniek
Zo werkt het: ruim elke dag iets kleins op. Op de eerste dag ruim je één ding op. De tweede dag twee, de derde dag drie en zo door. Aan het einde van een maand van dertig dagen heb je dan 456 dingen opgeruimd! Zonder dat je écht doorhad dat je aan het opruimen was. Bonus: 456 is ook nog eens een heel fijn getal ? Ik doe dit elke avond voordat ik ga slapen. Gewoon even snel. Het kost nooit meer dan 10min, zelfs niet aan het einde van de maand. Tijdens het opruimen luister ik naar een luisterboek of zet ik een TEDxtalk op Youtube op, en na dertig dagen begin ik gewoon weer opnieuw!
Het voordeel hiervan is dat je niet alles tegelijk hoeft te doen. En dat je dus ook niet iedere beslissing tegelijk hoeft te nemen. Als je iets pakt waarvan je niet weet waar je het moet laten, dan leg je het gewoon terug. Later komt er vanzelf wel een goede plek om het te leggen. Datzelfde geldt voor iets wat je weg wil gooien. Of toch niet. Of toch wel. Gewoon even terugleggen! Die beslissing komt later wel.
Deze techniek van opruimen pas ik toe op ‘projecten’. Zo ben ik begonnen met het kastje in mijn gang. Daarna ben ik mijn slaapkamer op gaan ruimen. Nu ben ik bezig met mijn berging. Door het zo in projecten te doen, zie je elke dag de vooruitgang. Heel fijn!
Ik werk dus echt in cycli van dertig dagen. Daarna begin ik weer opnieuw. Dat is meteen een soort ‘beloning’, want na de zwaardere dagen komen de lichtere als beloning. Ik houd ook altijd als regel aan dat iets wat ik opruim, zoveel mogelijk meteen een nieuwe vaste plek moet krijgen. Dus niet ‘even aan de kant leggen’. Dat mag, maar dan telt het niet mee als opgeruimd. Weet je nog geen vaste plek? Dan laat je het dus nog gewoon even liggen!
Het resultaat
Pas deze techniek toe, en voordat je het weet is dit het resultaat:
Dit is zó fijn! Minder prikkels en meer structuur; wat wil je nog meer?! Klik voor meer leuke tips om jezelf of je kind aan het werk te zetten.