Het is inmiddels ruim tien weken geleden sinds ik begonnen ben met mijn ‘slaapbehandeling’. Inmiddels is het dus geen behandeling meer, maar een leefstijl. Ik neem elke avond rond 22.30u melatonine, en om 8.30u gaat mijn wekker. Dan zet ik mijn lichtbril op en start ik mijn dag. Simpel, niks meer over te zeggen, zou je denken! Maar.. ze zeggen niet voor niets dat slapen invloed heeft op je hele leven: alles, maar dan ook echt alles is anders.
Een -poging tot- opsomming!
- Ik word wakker van of zelfs vóór mijn eerste wekker.
- Ik word uitgerust wakker. Een jaar geleden wist ik niet eens dat dat mogelijk was.
- Ik weet nu hoe het voelt om slaperig te zijn. En dat dat anders is dan compleet afgepeigerd moe.
- Ik kom op woensdag (mijn vrije dag) en in het weekend vrijwillig uit bed. Ik kijk ’s ochtends vaak een documentaire op Netflix en daarna ga ik iets doen waar ik zin in heb. Docu tips zijn welkom!
- Ik ben in staat om in het weekend en op woensdag iets te doen. Een hobby, winkelen, of zelfs een volledig nieuwe website bouwen voor de Tourette stichting! I wish I was kidding ?
- Ik kijk nog maar een halve aflevering Grey’s Anatomy voordat ik ga slapen.
- Ik kijk ook nog maar een halve aflevering Grey’s Anatomy tijdens mijn ontbijt. En dat vind ik soms zelfs al lang.
- Ik ontbijt niet meer in bed. Behalve in het weekend.
- Ik lunch. Eerst at ik zo laat ontbijt dat dat niet nodig was. In de eerste paar weken vergat ik steeds te lunchen en vond ik het raar dat ik op ‘rare momenten’ honger kreeg. Lunchtijd dus. Nu heb ik een wekker en lunch ik in principe elke dag.
- Ik heb veel minder ‘cravings’. Ik heb geen honger tussendoor. Kan gemakkelijk van chocola afblijven. Heb al een paar weken een beker Ben&Jerry’s in mijn vriezer staan, die ik regelmatig vergeet (whut?!).
- Ik heb ook over het algemeen gewoon minder honger.
- Ik eet gezonder. Nu ook d.m.v. een maaltijdbox.
- Ik werk meer en het voelt als minder. Ik heb zelfs extra werk (en dus extra geld): vier uur in de week bij Super Brains.
- Ik heb eigenlijk drie extra uren in mijn dag. De uren die ik ’s avonds in bed lag, terwijl ik nog niet kon slapen.
- Ik ben beter in staat om afspraken te maken die niet op mijn planning van de week staan.
- Ik kan op tijd op afspraken komen. Zelfs als ik ‘nog even’ iets anders doe van te voren. Ik snap nog steeds niet hoe dit kan en kan dan ook niet verantwoordelijk gehouden worden als het niet lukt!
- Ik kan afspraken maken vóór 11u. Daar raak ik nog wel van in paniek. Totdat iemand me eraan herinnert dat ik dat tegenwoordig kan.
- Ik heb nu meer werk dan van te voren, maar verveel me nog steeds. Daardoor kom ik nu eindelijk toe aan de dingen die op mijn ‘ooit, als ik er energie voor heb’-lijstje stonden.
- Ik vergeet soms mijn melatonine omdat ik vanzelf al wat slaperig word. Overigens is dat niet genoeg om te kunnen slapen. Ik ben het een keer echt helemaal vergeten en toen sliep ik pas om 3u. Die melatonine ‘kick-start’ heb ik dus wel echt nodig.
Wat ik nog steeds niet kan is fulltime werken. Afgelopen week heb ik woensdag een presentatie gehouden op een school, waardoor ik maar een halve dag vrij had. Dat was eigenlijk teveel. Want prikkels komen natuurlijk nog steeds hard binnen. Maar het was een mooie test! En de hoeveelheid die ik nu werk is ook helemaal prima.
Raar
Ik vind het allemaal nog wel heel raar. En dat terwijl mensen me vertellen dat mijn leven nu een stuk meer lijkt op ‘normaal’. Ik vind het raar. Maar ik snap nu wel heel goed waarom ik altijd sneller depressief, moe, verdrietig, boos, in paniek, angstig of wat dan ook was! Het verschil is énorm. Gelukkig ben ik nog steeds niet helemaal ‘normaal’, en heb ik nog gewoon Tourette en AD(H)D. Want dat zou wel heel saai worden ?
Al mijn slaapblogs samen vind je nu via deze makkelijke link: klik.