In december vertelde ik dat ik zou gaan beginnen met een (voor mij) nieuwe therapie: schematherapie. In deze blog leg ik uit wat het is, waarvoor het kan helpen en hoe mijn eerste sessies gingen. Ik ga mijn best doen om eens in de zoveel tijd mijn ervaringen te delen, net als bij mijn blogs over botox-injecties en slaapbehandeling. Ook heb ik een aparte categorie voor EMDR gemaakt, daar staan nu pas twee blogs in, maar daar komen er zeker nog bij. Ik voel me soms net een proefkonijn, maar dat vind ik helemaal niet erg! Nieuwe behandelingen proberen vind ik leuk, omdat ik de nodige ervaring heb met hoe ze me vooruit kunnen helpen.
Wat is schematherapie?
De Vereniging voor Schematherapie beschrijft het zo: “schematherapie is een vorm van psychotherapie voor mensen met ernstige psychische stoornissen, zoals een persoonlijkheidsstoornis of een vaak terugkomende depressie”. Dat schrikt mij meteen al af, het klinkt wel heel heftig!
Gelukkig kunnen we verder lezen: “schematherapie helpt je de oorsprong van gedragspatronen te doorgronden en te veranderen. De invloed van ervaringen uit je jeugd op je patronen en dagelijkse leven wordt onderzocht. Je leert jezelf zodanig veranderen dat je je beter gaat voelen, beter voor jezelf kunt zorgen en beter voor jezelf op kunt komen. Je leert voelen wat je behoeften zijn en je leert hier op een gezondere manier voor op te komen. Hierdoor verandert niet alleen je gedrag, maar veranderen ook je gedachten en gevoelens.” Ok, dat klinkt al een stuk beter!
Schematherapie gaat uit van de vastgeroeste patronen. Die patronen komen voort uit de manier waarop je situaties ervaart en interpreteert. De manier waarop je dit doet heet een schema. Bijvoorbeeld dat ik altijd het gevoel heb dat ik minder waard ben dan anderen. Ik wéét dat dat niet zo is, maar mijn gevoel is daarin rotsvast. Bij deze behandeling ga je uitzoeken waar die patronen, die schema’s, vandaan komen. En dan probeer je ze te veranderen.
Bewustzijn
De eerste stap is om je bewust te worden van je schema’s. Ik heb nooit heel bewust uitgesproken dat ik het gevoel heb minder waard te zijn dan anderen. Want ik weet dat het niet zo is, dus ik stop mijn gevoel maar gewoon weg. Inmiddels begin ik te leren dat ik het wel gewoon uit mag spreken. Zonder schaamte. Ik weet nog steeds dat het niet de waarheid is, maar ik erken dat het de waarheid is voor mij. En dat voelt ontzettend bevrijdend!
Pas wanneer je je bewust bent van iets, kan je het veranderen. Deze therapie gaat dan ook heel erg uit van vier stappen in een leerproces:
- Onbewust onbekwaam
- Bewust onbekwaam
- Bewust bekwaam
- Onbewust bekwaam
Dit past heel goed bij mij, omdat ik dit lijstje altijd in mijn achterhoofd heb. Het past heel erg bij mijn onderwijsachtergrond, maar het is bovenal gewoon heel duidelijk en overzichtelijk.
De eerste sessies
Tijdens de eerste sessies zijn we heel erg bezig geweest met de stap maken naar bewust onbekwaam. Dat betekent dat ik me er bewust van ga worden wat mijn schema’s zijn. En wat de gevolgen van die schema’s zijn op mijn leven. Zo heb ik altijd twee of drie schermen bij de hand, zodat ik maar niet naar mijn eigen gedachten hoef te luisteren. Dat is niet altijd handig, maar heeft ook zo haar voordelen. Door deze op te schrijven, oordeel ik niet. Ik begrijp het alleen, maak het zichtbaar, word me ervan bewust.
Zo kan ik dus ook leren om te zeggen dat ik diep van binnen écht geloof dat ik minder waard ben. Dat mijn mening, gevoelens en behoeftes er niet toe doen. Dit alleen al hardop zeggen, zonder dat iemand erover oordeelt of het tegenspreekt, geeft al zoveel opluchting! En natuurlijk is het de volgende stap om dit gevoel te veranderen. Maar we gaan stap voor stap. We hebben de tijd.