Waarom obsessies heerlijk zijn

Leestijd: 3 min

De afgelopen dagen ben ik weer helemaal in mijn nopjes want Miss USA en Miss Teen USA zijn begonnen! Twee weken activiteiten en dan de beide verkiezingen! Midden in de nacht, maar ik kijk! Nu zal je waarschijnlijk denken: euh… what the f*ck?! En dat begrijp ik wel hoor, ik ken weinig mensen in Nederland die zo geobsedeerd* zijn door missverkiezingen als ik. Die alle ins en outs kennen, van de naam van een onttroonde Miss World in 1974 tot de reden waarom de Miss Universe Organisation de oude kroon weer gebruikt. En ik mag dan wel één van de weinige zijn die deze details weet; ik ben zéker niet de enige persoon met Tourette, AD(H)D en/of autisme die obsessies heeft!

Ergens heel goed in zijn

Het is het stereotype beeld van mensen met autisme: héél goed piano kunnen spelen, héél goed dit of dat kunnen doen. Dit geldt zeker niet voor iedere autist, maar voor het hebben van een obsessie hoef je gelukkig niet ergens heel goed in te zijn. Datzelfde geldt voor veel Touretters en AD(H)Ders: bijna iedereen heeft wel een fascinatie, een obsessie. Ik weet eigenlijk niet zo goed waar dat vandaan komt. ‘Oog voor detail’ is een veel voorkomende eigenschap, en in obsessies kun je je nogal snel op details richten. Misschien is dat het. Wat ik wel weet, is waarom we het blijven doen: omdat het zo ongelooflijk fijn is!

Hyperfocus

De hyperfocus is een wat bekender fenomeen: je richt je zó ontzettend veel op iets, dat er een bom naast je af kan gaan en je zou het niet doorhebben. Een obsessie is eigenlijk niets anders dan een lang uitgestrekte, gemakkelijk aan en uit te zetten hyperfocus! Je kunt je even helemaal ergens op richten, op een fijne, positieve manier. Net als bij een hyperfocus, kan een obsessie je hele brein innemen. In plaats van chaos van alle kanten, is het even één ding, tot in detail. Ik vergelijk het wel eens met paarden die op je afgerend komen. Normaal komen er twaalf paarden van twaalf verschillende kanten, maar in een hyperfocus komen ze alle twaalf vanuit één kant. Dat is véél gemakkelijker te controleren, véél minder chaotisch. En dus ook heel veel fijner!

Even lekker loslaten

Door die chaos zijn we de hele dag bezig om ons hoofd te controleren. Bij de les te blijven. Niet afgeleid te raken. Wanneer je ergens door geobsedeerd bent, dan hoeft dat even niet. Want daar kan je helemaal induiken. Je hoofd even de vrije loop laten. En ja, dat resulteert dan in ratelverhalen over hoe Miss America 2013 meedeed aan de Amerikaanse congres verkiezingen van 2018 en de precieze logica achter waarom Ireen Wüst de 1500m schaatsen in Vancouver ging winnen (geen blog over obsessies zonder Ireen!), maar voor ons zijn dat wel de fijnste momenten.

Mijn advies wanneer je kind, leerling, partner, vriend of vriendin weer eens doorratelt over een onderwerp waar jij zelf niks mee hebt? Realiseer je dat dit héérlijke momenten voor hem of haar zijn en luister eens goed, wie weet steek je er nog wel iets van op!

 

Meer weten over prikkels en hoe wij daarmee proberen om te gaan? Check mijn modules over prikkels voor ouders, leerkrachten en volwassenen met een aandoening.

 

*ik gebruik in deze blog vaak het woord obsessie, terwijl ik weet dat dit voor veel mensen een negatieve klank heeft. Zelf vind ik helemaal niks mis met obsessies, zolang je jezelf of een ander er maar niet kwaad mee doet. Omdat ik in deze blog uitleg waarom ik dat vind, gebruik ik heel bewust het woord obsessie.