Niet teveel van het ene, niet teveel van het andere. Maar ook niet te weinig van het ene of te weinig van het andere. Eigenlijk is mijn hele leven alsof ik op een evenwichtsbalk loop: alles kan me eraf duwen, maar als ik weet wat ik moet doen om erop te blijven staan, dan komt het goed. Ik ben continu op zoek naar balans. Soms doe ik dat als een volleerd turnster, denk Sanne Wevers, met pirouettes en salto’s. En soms is het al moeilijk om alleen maar vooruit te lopen zonder trucjes. Of zelfs alleen maar te blijven staan. Hoe ga je om met die momenten? Dit weekend kreeg ik een antwoord op die vraag uit onverwachte hoek.
Leren lopen
Ik zag de 1-jarige dochter van een vriendin, die net heeft geleerd om los te lopen. Ze is nog wel ontzettend wiebelig en je ziet haar iedere stap met grote concentratie nemen. Totdat ze er even genoeg van heeft. Dan gaat ze zitten en kruipt ze verder. Heel slim! Dat kan ze heel goed en daardoor kan ze dus, zonder haar balans te verliezen, veel sneller vooruit. Een andere optie is dat ze iets vastpakt om dit als ‘loopauto’ te gebruiken. Ze laat zich daardoor overigens niet tegenhouden door de vraag of er wieltjes onder zitten, schuiven gaat ook prima 😉
Eigenlijk heeft ze hiermee een prachtig voorbeeld gegeven van hoe je balans te bewaren wanneer het niet zo goed gaat. De Coronatijd zorgt bij mij voor de nodige extra stress, angsten, depressies en meer, dus ik heb continu het idee dat ik van die evenwichtsbalk af kan vallen. Misschien moet ik eens doen wat zij doet en lekker kruipen of iets vastpakken, in plaats van steeds rechtop te blijven lopen zonder hulp.
De les
De les die we van dit lieve kleine meisje kunnen leren is dan ook heel simpel: soms is het beter om even te gaan zitten of iets vast te pakken, omdat het dan gemakkelijker is de balans te houden. Bij haar betekent dit kruipen, maar op een evenwichtsbalk werkt dat natuurlijk precies hetzelfde. Stel je maar eens voor: als je zittend of kruipend over een evenwichtsbalk gaat, is het veel gemakkelijker om in balans te blijven! En wat denk je van een extra handje van iemand die naast de balk staat?!
In werkelijkheid betekent dit iets minder van jezelf vragen en iets vaker hulp zoeken. Die salto’s zijn leuk en iedereen vindt ze geweldig, maar ze zijn ook erg moeilijk. Soms is lopen al moeilijk! Zeker als de huidige onzekere tijden je continu uit balans proberen te duwen. Voor mij betekent ‘kruipen’ iets vaker op de bank werken, minder dingen doen op een dag, duidelijker mijn structuur aanbrengen, even niet teveel gekke dingen willen doen. ‘Iets vastpakken’ betekent om hulp vragen, hoe moeilijk ik dat ook vind. Dit betekent niet dat ik niet soms toch een salto wil maken, maar daar moet ik dan wel héél goed op voorbereid zijn. Alleen dan raak ik niet uit balans.
Even terugschakelen
Er zijn verschillende stapjes, van kruipen tot rennen en van zittend over de balk tot het maken van salto’s en pirouettes. Maar je kunt natuurlijk ook afwisselen! Goed voorbereiden en dan een salto doen, toch rechtop willen staan maar wat hulp nodig hebben: het kan allemaal. Als je maar in balans blijft. Zorg er dus juist nu voor dat je structuur aanbrengt, duidelijkheid creëert, kleine en gemakkelijke taken doet, veel rust, om hulp vraagt en alle andere dingen doet die voor jou zorgen voor balans.
En vergeet niet: net als dat het bij dit kleine meisje geen probleem was om na een paar stapjes weer te gaan kruipen, is het bij jou geen probleem om even terug te schakelen naar jouw manieren om in balans te blijven 💚